Sinds een aantal jaar ben ik lid van de Flandriens, een wielerclub met een warm hart voor Vlaanderen! Al fietsend proberen we de Vlaamse identiteit te promoten, maar wekelijks samen met andere Flandriens fietsen zit er voor mij niet in aangezien de ritten over heel Vlaanderen worden gereden. Ik probeer mijn steentje bij te dragen door zoveel als mogelijk met mijn Flandriens-tenueke rond te toeren en vooral ook naar mijn werk in Brussel te fietsen. Jaarlijks organiseren we o.a. de Parel van de Druivenstreek waar ik aan meehelp en officieel is ons clublokaal Herberg ’t Klein Verzet in Terlanen, Overijse, lekker dicht bij huis :-).
In de Grondvest die verscheen in november 2018 kon je onderstaand artikel lezen dat werd geschreven door Bram Hermans, de bezieler van deze wielerclub. Dit artikel geeft je wat meer over het reilen en zeilen van onze club.
Van Waalse hanentruien over superprestigieuze quizzen tot Druivenstreekparels
Eens de grote voorjaars- en Alpenklassiekers achter de rug, vallen veel wielertoeristen in het bekende zwarte gat. De doelen zijn bereikt, de cols bedwongen. De fiets gaat aan de haak en de beentjes omhoog. Dit gegeven gecombineerd met zomerse braaien en de culinaire geneugten van menig vakantiebestemming is nefast voor de conditie en de aangroei van het gevreesde buikvet.
Daarom spraken de Flandriens wekelijks af om samen kilometers te vreten. Elke donderdag werd er na het werk samen gereden. Beurtelings werden het Scheldeland, de Vlaamse Ardennen, de Druivenstreek en de Leiestreek verkend. Nadien werd er natuurlijk nagepraat bij een gezellige pint. We zijn natuurlijk ook niet heiliger dan de paus. De ritten werden stelselmatig opgebouwd naar het hoogtepunt van onze werking op het einde van de zomer: het Gordelfestival.
Aangezien er bij de inschrijving van de Gordel een discussie was ontstaan over het te kiezen peloton (met een gemiddelde snelheid van respectievelijk 23, 25 of 27 km/u) werden de ritten steeds afgehaspeld aan een snelheid van 25 km/u. Om de haantjes onder de Flandriens te bekoren, bedacht ons nieuw bestuurslid Pieter De weer een puntensysteem. Elke rit werd voorzien van een tussensprint en een beklimming. Hier konden de deelnemers punten sprokkelen. Diegene met de meeste punten kreeg de gele trui, de beste klimmer de bolletjes en de beste sprinter de groene trui. De Flandriens zouden de Flandriens niet zijn als de traagste van het peloton ook niet grappend werd beloond: die kreeg een Waalse hanentrui.
Op 1 september verschenen 20 Flandriens aan de start van de Gordel. We verdeelden leeuwenstickers onder de deelnemers en pakten nog even uit met een korte actie voor ‘De Gordel Groen en Vlaams, in ere hersteld’. Dan werd er gefietst. De voorbereiding miste haar doel niet. Op een enkele héél erg groene Flandrien (hij had voordien slechts twee keer op een koersfiets gezeten) bereikte iedereen vlot de eindmeet. Wat betreft dat nieuwe lid: die werd beurtelings de hellingen over geduwd. Samen uit, samen thuis blijft het devies.
Tijdens het najaar wordt er nog (bijna) wekelijks samen gereden op zondag. In september reden we vooral in de streek rond Aalst en ondernamen we en kleine ‘buitenlandreis’ per fiets naar de scheepslift van Strépy. Het is onze ambitie om deze goede gewoonte aan te houden tot nieuwjaar, zodat we met een redelijke conditie het nieuwe fietsjaar kunnen aanvatten.
De kalender voor 2019 staat nog niet in detail op papier, maar u kunt alvast volgende data aanstippen in uw agenda:
- zaterdag 23 februari: ‘De tweede Superprestigieuze Quiz der Flandriens’
- zaterdag 22 juni: de tweede editie van de ‘Parel van de Druivenstreek’.
Beide organisaties waren dit jaar een succes. Wij doen er alles aan om er volgend jaar nog een groter feest van te maken.
Interesse? Contacteer Bram Hermans via bram.hermans@vvb.org of bezoek onze facebook-pagina.
De Groene Vlaming 