Het is weeral de periode van het jaar dat iedereen naar kerstmakten afzakt. Afgelopen maandag ben ik voor het eerst met de collega’s van het werk naar de kerstmarkt op het Brouckèreplein geweest, Winterpret (2019) verzekerd!
Kerstmarkten… dat laat mij koud. Kou lijden met een glühwein in de hand, niets voor mij. Aan het andere extreem heb je mensen die heel het land afreizen om toch maar geen kerstmarkt te moeten missen. Maar zijn kerstmarkten nog van deze tijd vraag ik mij af. Ik ging mee met de collega’s, zag en droop vol teleurstelling af.
Toen we op de kerstmarkt aankwamen zag ik meteen de ijspiste. Tegenwoordig is het gewoon zo, een kerstmarkt dat zich een beetje respecteert heeft een ijspiste. Het was intussen rond de 10 graden, ideaal weer voor een ijspiste dacht ik! Een ijspiste lijkt mij enkel nuttig en gezellig in steden waar het tijdens de winter vriest, maar dat is misschien een rare gedachtekronkel van mezelf… Hier in België trekt men zich daar duidelijk niets van aan, ook bij 20 graden moet en zal een kerstmarkt van enige omvang een ijspiste hebben! Voor een ijspiste moet de klimaatproblematiek maar even in de koelkast. Alles moet wijken voor de gezelligheid, dat is duidelijk.
Kom, we gaan iets eten en drinken! Oh tof, recycleerbare bekers! Maar even later zag ik dat er ‘Winterpret 2019’ op de beker stond gedrukt. Waren deze bekers maar éénmaal recycleerbaar? Wie zal het zeggen…
We zetten ons neer op een bank onder een afdak om onze lekkere kerstmenu te verorberen. Ik had het ineens veel warmer en keek eens rond mij. Inderdaad, onder het afdak waren warmtelampen aangebracht. Zie mij hier nu zitten op een kerstmarkt met een ijspiste, ‘recycleerbare’ bekers en een warmtelamp boven mijn hoofd… en dan moet ik dit nog gezellig vinden ook.
Ja, ik heb het moeilijk met kerstmarkten. Kerstmarkten zijn voor mij energieverslindende ontmoetingsplaatsen die enkel dienen om de economie in de eindejaarsperiode nog een extra boost te geven. We hebben onze Aarde al een jaar lang uitgeperst en dan moet ze nog eens die zeer belastende eindejaarsperiode zien door te komen. Het eindejaar moet vooral gezellig zijn, en als we daarvoor onze planeet nog eens extra moeten uitwringen, awel, dan doen we dat! Denk maar aan de vele onnodige cadeaus/gadgets die worden weggeschonken onder collega’s, vrienden en familieleden, pakjes die rechtstreeks de vuilbak in gaan of die daags nadien op een online-site te koop worden aangeboden. Denk maar aan de vele themafeestjes die met nieuwjaar worden georganiseerd. Dit jaar zal het voor mij ‘retro’ zijn, maar ik ben niet van plan om mij iets aan te schaffen dat ik maar één keer zal aandoen, dus zal ik met nieuwjaar de saaie gast zijn die uit principe niet wil meedoen, het zij zo :-). Denk maar aan alle mensen die er elk jaar een wedstrijd van maken om hun tuin zoveel mogelijk te versieren, daarbij komt nog het opbod tussen de gemeenten, niemand wil onderdoen voor zijn buur(gemeente). En dan heb ik het nog niet over de massale steriele kerstboomplantages die nodig zijn om al onze huiskamers sfeervol in te richten, de mensen die met het vliegtuig op vakantie trekken, de pakjesdiensten die miljoenen kilometers moeten afleggen om alle cadeautjes tijdig onder de kerstboom te krijgen, de verhoogde vleesconsumptie, … Elk jaar sneuvelen records van het aantal betalingstransacties en verzonden berichtjes tijdens nieuwjaar. Het lijkt alsof een eindejaar enkel geslaagd is als deze records worden verbroken. Waar gaat dit naartoe?
Laat ons dus de eindejaarsperiode op een sobere manier vieren, op een manier waarbij onze Aarde ook wel bij vaart. Ik wens onze planeet alvast een zalige kerst en een gelukkig nieuwjaar, en dat het in 2020 beter moge worden dan in 2019, schol!
De Groene Vlaming 