Ondertussen beseffen de meesten onder ons al een hele tijd dat de aarde aan het opwarmen is. De klimaatontkenners haken hier al af :-). Wetenschappers waarschuwen al decennia voor de gevolgen van klimaatverandering. Meten is weten, dat weten we ondertussen, maar het besef dat weten ook tot actie moet leiden ontbreekt.
Meten is weten, dat weten we ondertussen, maar het besef dat weten ook tot actie moet leiden ontbreekt.
Naast de klimaatontkenners heb je de mensen die klimaatverandering erg vinden maar zelf niet bereid zijn om hun steentje bij te dragen. Hier vind ik dat de overheid moet ingrijpen (niet door te subsidiëren maar door te beperken), maar ook politici zijn doof voor klimaatverandering en zijn enkel geïnteresseerd in de volgende verkiezingen. Praten over schaarste en beperkingen opleggen is pure politieke zelfmoord en zou daarbij de economie kunnen ontwrichten, dus wordt het doodgezwegen.
We moeten af van het idee dat alles overal en altijd kan!
Het gevolg is dat men niet meer beseft dat proper water een eindige grondstof is en dat men er spaarzaam mee moet omgaan. Technofixers halen aan dat men gemakkelijk zeewater kan ontzilten en vergeten al te graag dat dit negatieve gevolgen heeft voor onze Aarde. Schaarste en beperkingen opleggen zijn taboe! Totaal fout! We moeten af van het idee dat alles overal en altijd kan!
Het besef dat klimaatverandering wel degelijk een impact zal hebben op onze toekomst werd voor een aantal onder ons duidelijk met de droogte van 2017. Alsof de droogte uit 2017 niet erg genoeg was kregen we in 2018 een zelfde rampjaar. Berichten over de gevolgen van de droogte verschenen met de regelmaat van de klok in de media. Landbouwers kwamen in de problemen met het irrigeren van hun akkers. Men kwam op een bepaald moment zelfs in de absurde situatie terecht dat in bepaalde regio’s de landbouwer niet meer mocht irrigeren terwijl particulieren en de openbare diensten nog wel zwembaden en vijvers mochten vullen, auto’s mochten wassen, gazons en tuinen mochten besproeien, … Pas dan kwam het ‘geweldige communicatie-/actieplan’ van onze daadkrachtige overheid in voege. Men sprak over kleurencodes, een droogtecommissie, ineens moesten de provinciegouverneurs beslissen over adviezen, … Dit allemaal leidde tot een communicatieplan waar niemand aan uit kon, een plan dat voor elke provincie verschilde. Van een duidelijke communicatie en éénvormige aanpak was geen sprake, verwarring en amateurisme troef!
Het actieplan bleef ook dode letter. Men dreigde met boetes en controles maar in realiteit mocht iedereen gewoon verder doen zoals gewoonlijk. Jan Briers, provinciegouverneur van Oost-Vlaanderen, was duidelijk geen voorstander van een ‘harde’ aanpak: ‘Het is niet de bedoeling om een heksenjacht te organiseren’, klinkt het. Hij rekent op het gezond verstand en ‘solidariteitsgevoel’ van de inwoners van de provincie. Awel meneer Briers, het gezond verstand van de overheid en de modale inwoner kan ik samenvatten met een reactie die ik vorige zomer kreeg van een vriend toen ik mijn zorgen uitte over de mogelijke gevolgen van een langdurige droogte: ‘Waar maak je je nu zorgen om, er komt toch nog altijd water uit de kraan’. Ik wil maar zeggen, maatregelen aankondigen zonder handhaving leidt tot niets.
Waar maak je je nu zorgen om, er komt toch nog altijd water uit de kraan.
Bovenstaande reactie klopt inderdaad maar als ik mij niet vergis is er geen enkele meteoroloog die het weer op lange termijn kan voorspellen. Onze houding en ons onvermogen om krachtdadig op te treden heeft ertoe geleid dat we nu nog steeds kampen met watertekorten. Wat komende zomer ons zal brengen van neerslag is een groot vraagteken. Wat zullen de gevolgen zijn van 3 opeenvolgende droge jaren? Niemand weet het, maar één ding stelt mij gerust, zolang er water uit de kraan komt hoeven we ons geen zorgen te maken (sic).
Waarom schrijf ik dit nu? Omdat er nog steeds mensen zijn die niet beseffen dat we in een precaire situatie verkeren. Eergisteren ging ik net zoals vele anderen fietsen om te genieten van het uitzonderlijke lenteweer. Het is mij tijdens de rit opgevallen dat veel mensen hun wagen aan het wassen waren. Onverantwoord vind ik het! Ik fiets ook graag met een propere fiets maar nu denk ik wel twee keer na alvorens mijn fiets te poetsen. Onze watervoorraden zijn nog steeds niet aangevuld tot het normale peil, experten waarschuwen voor de lage waterstanden en hopen op grote hoeveelheden neerslag de komende weken, de toekomst is onzeker, en toch blijven we onze waterreserves aanboren voor nutteloze doeleinden. Wetenschappers waarschuwen, maar wat ben je met wetenschap als de media en overheid er niet naar luisteren en liever rekenen op het ‘gezond verstand’ van de burger. Het gezond verstand is soms ver zoek, maar mijn gezond verstand zegt dan,
wat ben je met een propere wagen of een groene gazon als er geen druppel water meer uit de kraan komt…
De Groene Vlaming 